Op het vliegveld in Costa Rica, op de terugweg van mijn fotoreis, valt mijn oog op een boek over de Nationale Parken van Costa Rica. Ik ben benieuwd, want het is gemaakt door een bekende Amerikaanse fotograaf. Het staat dan ook vol prachtige foto’s. De meeste in het wild gemaakt. Maar ik zie ook foto’s die niet in het wild zijn gemaakt. Kan dat?
Gouden en spijkerbroek gifkikkers
2005. Langs de oever van de Sarapique rivier, op het terrein van de Selva Verde Lodge, vind ik een gouden gifkikker, Dendrobates auratus. Het was wel even zoeken naar een fotografeerbare kikker, eentje die vrij genoeg zit om er bij te kunnen zitten of liggen. Even later fotografeer ik het zwart groene – hoezo gouden? – pijlgifkikkertje op een fraai bruin gekleurd blad. Gelukt! Blij! Want het valt niet mee om deze kleurige juweeltjes goed op de foto te krijgen. In dit geval heb ik ook even wat moeten doen voor deze foto, want het kikkertje zat niet op het mooie bruine blaadje toen ik het aantrof. Blaadje er voor neergelegd, kikker niet opgepakt, maar voorzichtig een beetje geholpen het op het blaadje te laten lopen.
Ik weet ook nog goed dat ik in datzelfde jaar de kleine aardbeikikker voor het eerst zag. Prachtig rood met een blauw broekje, in het Engels ook wel blue jeans genoemd. Ze kunnen 3 centimeter halen, maar de exemplaren die ik zag waren slechts 2 tot 2,5 centimeter groot. Oeps! Niet op fraaie begroeiing, maar op de natte bodem van het regenwoud van de Selva Verde Lodge. Hoe krijg je zo’n beestje daar mooi op de foto? Die eerste keer – in ruim drie weken – lukte dat ook niet. Later dat jaar bij een trip van vier weken wel, met een kikkertje op een bemoste plankwortel, op weg naar boven. Weliswaar een paar keer voorzichtig gestoord op haar weg naar boven, naar de bromelia’s. Maar binnen enkele minuten meerdere goede foto’s en verder met rust gelaten.
Niet wild
Fotografie
van wilde dieren is niet gemakkelijk. Veel zoeken, vaak proberen. Door
er veel tijd in te stoppen vergroot je kans op een geslaagde foto en
leuke beleving. Een heel andere beleving dan fotograferen in een
dierentuin, kikkertuin of serpentarium. In het Nationale Parken boek
staat ook een foto van een roodoogmakikikker in de regen. Overduidelijk
niet wild. Ik vind het niet erg. Die foto nodigt uit om naar Costa Rica
te gaan. Ook ik heb in Costa Rica eens een roodoogmakikikker zelf mogen
hanteren, neer mogen zetten waar ik wilde. Heel voorzichtig gehanteerd.
Gave foto’s. Foto’s die door de tour-operator waar ik mee samenwerkte
werden gebruikt om eco-toerisme naar Costa Rica te stimuleren. Meer
eco-toerisme creëert meer geld en dus meer draagvlak voor natuur en
bescherming daarvan.
Wel wild
Roodoogmakikikkers heb ik ook in het wild gevonden en gefotografeerd. Vooral rondom de lodges. Heel veel dieren zijn daar goed te fotograferen. Bij de Arenal Obervatory Lodge gingen we in februari helemaal los op neusbeertjes, bruine hokko’s, kuifsjakohoenders en toekans. Wild, maar gewent aan mensen. Leuke exercitie voor de deelnemende fotografen! Om zes uur in de ochtend zijn de eersten al bezig
Toekan tussenstop
Bij een tussenstop, wederom bij een restaurant vliegen ara’s en een toekan vrij rond. Vogels die in gevangenschap zijn grootgebracht, vrij gelaten en vrij vliegend zijn gebleven. Leuk! Goede en leuke gelegenheid om even te spelen met vogels dichtbij. Twee rode ara’s laten zich goed fotograferen, maar het leukste is toch wel een brutale Swainsons toekan. Zittend op een tak is er een leuke foto van te maken, maar die hebben we in het wild al beter gemaakt. Wanneer ik de vogel op een kruiwagen zie zitten, tegen een achtergrond van het zwarte gat van een open deur, krijg ik een idee. De vogel vliegt echter weg van de kruiwagen en de kans is verkeken. Hippend op stenen van de parkeerplaats zie ik toch weer een mogelijkheid. Snel op de grond, de kop van de toekan tegen de achtergrond van de schaduw onder een auto en bingo! Portret tegen zwarte achtergrond. Niet wild, wel druk heen en weer vliegend, leuke oplossing en toch ook een best leuke beleving. Een plaat die ik ook zeker in mijn boek zou zetten.
